Hallux rigidus

Hallux rigidus is de medische term voor kraakbeenslijtage (artose) van het eerste gewricht van de grote teen (de hallux).

Vaak is er geen gekende oorzaak voor deze kraakbeenslijtage. In een aantal gevallen is er echter wel een oorzaak aan te duiden zoals een eerder doorgemaakte breuk van het gewricht, reuma of jicht. Ook kan het kraakbeen aangetast worden door scheefstand van het gewricht (hallux valgus).

De klachten van hallux rigidus zijn functiebeperking en pijn in de grote teen bij het stappen. Vooral wanneer de teen naar boven geplooid wordt ontstaat pijn. Ook kan het gewricht warm, rood en gezwollen zijn (dit is overigens ook het geval bij een opstoot van jicht).

De behandeling is in eerste instantie conservatief (zonder operatie). Ijsfricties over de pijnlijke plaats en een ontstekingsremmende gel kunnen de klachten verminderen. Ook het dragen van schoenen met een stevige zool of steunzolen met een versteviging onder de grote teen kan beterschap geven. Soms wordt een infiltratie van het gewricht met cortisone gegeven.

Indien dit onvoldoende pijnvermindering oplevert, kan geopteerd worden voor een operatie.

Indien er vooral sprake is van bewegingsbeperking en pijn ten gevolge van een botaanwas bovenop het gewricht (osteofyten), wordt enkel het gewricht proper gemaakt (cheilectomie), eventueel in combinatie met een correctie van het eerste kootje van de grote teen (Moberg osteotomie).

Indien er duidelijk slijtage van het gewricht zelf is, wordt het vastgezet met een plaatje en schroeven (artrodese). Het is in dat geval belangrijk te weten dat de chirurg hier één positie van de grote teen kiest die niet meer zal veranderen.