Tijdens het immuunhistochemische kleuringsonderzoek worden cellen en weefsels onderzocht via de toepassing van immunologische principes en technieken. Het labo beschikt momenteel over een 100-tal diagnostische of farmacodiagnostische antilichamen, die gericht zijn tegen bepaalde eiwitten in de kern, in het cytoplasma of op de cel- of kernmembraan. De deze technieken betekenen een aanvulling op de morfologische kenmerken van de cellen en laten aldus toe de diagnose te verfijnen. Zie foto voor een voorbeeld van een immuunhistochemische kleuring CD68 bij een granulomateuze ontsteking in de huid.
Het cytoplasma van de cellen is aangekleurd.
Direct immunofluorescentie onderzoek (DIF) op niet gefixeerde huidbiopten, wordt ook in het labo uitgevoerd. Deze techniek gebruikt de specifieke binding van antilichamen aan hun antigenen (immunohistochemische techniek) om fluoroforen in de cel met de lichtmicroscoop te visualiseren. De verdeling van deze fluoroforen, laat toe bepaalde diagnoses te verfijnen bij bv. blaarziekten of vasculitis.
Farmaco-diagnostische immuunhistochemie
Vanaf 1 juli 2009 maakt de wetgever een onderscheid tussen diagnostische versus farmaco-diagnostische immuunhistochemie voor het aantonen van antigenen in de cellen. Dit laatste onderzoek is therapeutisch richtinggevend in het kader van het voorschrijven van tumor-specifieke medicatie bij oncologische patiënten.