Stressfracturen

Een stressfractuur is een overbelastingsletsel. Het treedt op wanneer de belasting op een lichaamsdeel te hoog wordt en niet meer ‘verwerkt’ kan worden.  Bij belasting worden weefsels ‘beschadigd’ en onmiddellijk hersteld. Indien de reparatie niet kan bijbenen, dan ontstaat er voor het lichaam een probleem.

Wat is de oorzaak?
Meestal een te snelle toename van de intensiteit en frequentie van belasting, maar ook een nieuwe ondergrond (bv. beton i.p.v. gravel), nieuw schoeisel, nieuw materiaal,... kunnen de boosdoeners zijn.

Waar komen stressfracturen voor?
De meeste stressfracturen (meer dan 50%) komen voor in de gewichtsdragende botten van het onderbeen en de voet.

Welke activiteiten kunnen stressfracturen uitlokken?
Studies hebben aangetoond dat atleten die deelnemen aan atletiek, tennis, turnen en basket meer kans maken op stressfracturen.  In al deze sporten is de repetitieve stress van de voet die de grond raakt een mogelijke oorzaak. Dus: voldoende rust tussen trainingen en wedstrijden is belangrijk.

Zijn vrouwen gevoeliger voor stressfracturen?
Stressfracturen kunnen personen van elk geslacht en leeftijd treffen die deelnemen aan sportactiviteiten met repetitieve belasting, zoals lopen.

Studies tonen wel dat vrouwen gevoeliger zijn. Mogelijk door voedingswijzigingen (boulemie, anorexia), amennorrhea (onregelmatige menstruele cyclus) en osteoporose. Zeker wanneer bij een vrouw de botmassa verkleint (osteoporose), wordt ze gevoeliger voor stressfracturen.

Pijn bij belasting is het meest voorkomende symptoom.  Meestal ook lokale warmte, wat zwelling en soms roodheid. De pijn vermindert bij rust.

Hoe stellen we de diagnose?
De arts zal steeds de risicofactoren navragen (plots begonnen met sporten na jaren van inactiviteit, menopauze, osteoporose, meer trainen, ander looppatroon,…). Er wordt steeds een radiografie genomen, maar soms is de stressfractuur (nog) niet te zien.

Een MR-scan of Spect-CT kunnen dan toch een diagnose bevestigen.

Behandeling
De belangrijkste behandeling is rust. De patiënt moet onmiddellijk stoppen met de activiteit die stressfractuur veroorzaakt en eventueel andere minder belastende activiteiten doen, en dit gedurende minstens twee maanden. Indien de activiteit te snel hervat wordt, dan kunnen de klachten snel terugkeren. Op termijn kan zelfs een stressfractuur ontstaan die enkel chirurgisch nog kan geheeld worden.

Preventie

• Elke nieuwe sportactiviteit rustig opbouwen (Start to Run is bij sommige ongetrainde personen soms nog te snel!)
• Alternatieve activiteiten die hetzelfde fitnessdoel beogen zeker inschakelen (crosstraining, zwemmen en fietsen i.p.v. lopen)
• Zorg voor een gezonde voeding met voldoende Calcium en vitamines
• Gebruik degelijk materiaal (aangepast schoeisel bij lopen)
• Indien pijn of zwelling opduiken…stop de activiteit en rust.  Bij hervallen: consulteer een arts
• Het is belangrijk te beseffen dat een snelle diagnose en degelijke behandeling ervoor kunnen zorgen dat u uw geliefde sport nog verder kan beoefenen.