Dokter Luc Bouwen liep de Marathon des Sables voor het goede doel
Dokter Luc Bouwen, orthopedisch chirurg in het A.S.Z., ging eind maart de uitdaging aan om de Marathon des Sables te lopen én geld in te zamelen voor het goede doel. De Marathon des Sables in Marokko, zo’n 250 kilometer lang, staat bekend als de zwaarste voettocht ter wereld. Dr. Bouwen slaagde in zijn opzet en heeft de wedstrijd niet alleen volledig uitgelopen, maar zamelde in totaal ook 6035 euro in voor Artsen Zonder Vakantie! We willen hem van harte feliciteren met deze ongelooflijk straffe prestatie.
Hieronder kan je lezen hoe dr. Luc Bouwen de Marathon Des Sables heeft ervaren.
Hoe was de start van de Marathon Des Sables?
“Het was een ongelooflijke ervaring. Aan de start was ik wel zenuwachtig omdat ik op dat moment geen enkel besef had van wat me te wachten stond. De eerste dagen heb ik echt moeten doorzetten, want mijn rugzak was in feite te zwaar om te lopen. Wanneer je deelneemt aan zo'n project, dan moet je vooral keuzes maken. Ik had de keuze gemaakt om zeker genoeg eten mee te nemen, maar dat maakt dat je rugzak dan ook iets zwaarder is. In totaal woog mijn rugzak bij de start 14 kg zonder het water natuurlijk. Bij de start kwam daar nog eens 3 liter water bij.”
“Het was zeer belangrijk om je wedstrijd goed in te delen. We hadden een roadbook en ik probeerde mijn race van checkpoint naar checkpoint in te delen. Ik wist hoeveel water ik per uur moest drinken en ook hoeveel zout ik per uur moest innemen zodat ik zeker niet gedehydrateerd zou geraken. Mijn eten voor de dag had ik ook steeds vooraan in een tasje bij mij zodat ik ook continu kon eten om steeds genoeg brandstof te hebben. In het begin was ik dus genoodzaakt om stevig door te wandelen, maar ik kwam telkens ruim binnen de tijd aan de eindmeet.”
Welke moeilijkheden heb je ondervonden tijdens de Marathon Des Sables?
“Het terrein zelf was wel moeilijk. De mulle zandstroken werden afgewisseld met wat hardere steenstroken, maar het parcours was verre van vlak. We moesten over bergketens en ook over hoge zandduinen. Het was afzien maar ook wel genieten van het zeer gevarieerde landschap in de woestijn. We zijn op plaatsen geweest waar je alleen wandelend kon komen. De vergezichten waren prachtig.”
Was het niet te warm?
“Het weer zelf viel wel mee. Op de middag was het rond de 40°C, maar dat was niet zo’n groot probleem, ik had gelukkig de juiste kledij aan. Op dag 2 en 3 zijn we in een hevige zandstorm verzeild geraakt en dat waren achteraf gezien ook de moeilijkste dagen van de wedstrijd. Op die dagen hebben ook de meeste deelnemers opgegeven. Ik had het ook zeer moeilijk toen ik op dag 3 de eindmeet overstak omdat ik aan het einde van mijn krachten zat. Twee dagen met een zandstorm pal in het gezicht is niet niks. Op sommige momenten konden we zelfs geen 20 meter voor ons uitzien. Eens in de tent op dag 3 aangekomen was de moraal dus zeer laag. Na een half uur in de tent kregen we de eerste berichten uit België. Toen ik mijn berichten las was mijn gemoed volledig omgekeerd. Ik krijg nu nog tranen in de ogen wanneer ik dit vertel… Dit was voor mij het kantelmoment in de race en ik heb sindsdien NOOIT meer gedacht aan opgeven. Ik ben na het eten dan vroeg gaan slapen om 's anderendaags klaar te zijn voor de lange etappe van 86.5 km op dag 4.”
“Die lange etappe was ook zeer speciaal. Gedurende de dag verliep alles vlot. Ik had wel een beetje schrik om in de donkere nacht in de woestijn te stappen, maar de weg was goed gemarkeerd d.m.v. lichtgevende sticks. Tijdens de nacht ben ik in checkpoint 5 (na 55 km) met een andere deelnemer aan de praat geraakt en we hebben elkaar tot aan de finish gepraat. Deze deelnemer had reumatoïde artritis en ondanks deze aandoening liep hij toch de Marathon Des Sables, ik vond dit een ongelofelijke prestatie. Je komt veel inspirerende mensen tegen tijdens zo'n internationale wedstrijd. Na 20 uur stappen en de dag nadien om 5 uur 's morgens hebben we de finish bereikt. Vervolgens kon ik een volledige dag recupereren om 's anderendaags de marathon opnieuw aan te vangen. Op dat ogenblik wist ik zeker dat ik het zou uitlopen, dat gaf mij een zalig gevoel. Onbeschrijfelijk.”
Een goede fysieke conditie is wel een vereiste om deze wedstrijd te kunnen eindigen, maar het mentale aspect is naar mijn gevoel nog veel belangrijker
Welk gevoel had je tijdens de Marathon Des Sables?
“Het lopen van deze wedstrijd is letterlijk een ‘emotionele roller coaster’. Ik heb mensen zien afhaken, die veel hoger in het klassement stonden dan ik, maar het emotioneel niet meer konden opbrengen om door te gaan. Een goede fysieke conditie is wel een vereiste om deze wedstrijd te kunnen eindigen, maar het mentale aspect is naar mijn gevoel nog veel belangrijker. De berichten en de aanmoedigingen van de organisatie hebben ervoor gezorgd dat ik de finish heb gehaald. Iets wat ook belangrijk is in het dagelijkse leven. Het hebben van voldoende steun uit je omgeving werkt echt goed om jouw doel te bereiken. Ik wil dan ook graag iedereen bedanken voor de steun en de mooie donaties!”
