Bert stapt naar Compostella voor het goede doel
Bert Surmont, chauffeur-bode bij ons labo, is op Paasmaandag 18 april vanuit Aalst te voet naar Santiago de Compostella vertrokken. Hij deed dit niet enkel als sportieve en avontuurlijke uitdaging maar liet zich ook sponsoren en haalde hiermee maar liefst €13.500 op voor twee goede doelen: Kom op tegen Kanker en Levensvreugde Verblijven vzw Aalst. Na 93 stapdagen, bereikte hij op donderdag 28 juli Compostella en vroeg er prompt zijn vriendin ten huwelijk.
Van waar kwam het idee om naar Santiago de Compostella te gaan?
Bert: Ik kan mij nog goed herinneren wanneer het voor het eerst in mij opkwam om ooit de pelgrimstocht naar Compostella te maken. Ergens begin 2016 op een doordeweekse dag, hadden mijn zus Lut en ik het over uitdagingen die we nog wilden behalen. Eén daarvan was het uitstappen van de 100km Dodentocht. “En als we die uitstappen, beginnen we aan een pelgrimstocht naar Compostella”, opperde mijn zus in haar jeugdig enthousiasme. Om haar idee kracht bij te zetten, kocht ze onmiddellijk de gids 'te voet naar Santiago de Compostella'.
Op vrijdag 15 augustus 2016 stonden wij aan de start van die fameuze Dodentocht. Jammer genoeg heeft mijn zus de eindstreep niet gehaald, wat haar ervan overtuigde dat die pelgrimstocht naar Compostella toch niets voor haar zou zijn. Een paar dagen later stak ze die reeds aangekochte reisgids in mijn handen met de woorden: “Hier sé broere... doet er iets goe mee.” Ik ben die reisgids beginnen lezen en mijn interesse in de pelgrimstocht werd gewekt. Aangezien ik een sportieve uitdaging niet snel uit de weg ga, werd 18 april 2022 als vertrekdatum vastgepind.
Hoe heb je je voorbereid?
Bert: Ik denk niet dat je je echt goed kunt voorbereiden op zo'n lange tocht met een afstand van meer dan 2300km. Je weet nooit echt hoe je lichaam reageert op dagelijkse inspanningen van 5 à 6 uur. Nu, ik had wel een goede basisuithouding aangezien ik frequent sport. Maar ik ben wel een klein jaar op voorhand speciaal gaan krachttrainen en dat heeft mij veel deugd gedaan. Daarnaast deed ik ook wekelijks 1 à 2 keer wandelingen van 20 tot 30 km met een rugzak van 15 kg.
Waarom heb je gekozen voor de goede doelen Kom op tegen Kanker en Levensvreugde?
Bert: Kom op tegen Kanker is voor mij een voor de hand liggende keuze omdat ik twee dierbaren heb verloren aan deze ziekte. Mijn vader Germain aan prostaatkanker en schoonmoeder Frida aan pancreaskanker. En ik vermoed dat velen onder ons van ver of dichtbij met de ziekte te maken hebben gehad.
Levensvreugde ligt op zo'n 300 meter van waar ik woon. Vandaar koos ik voor hen onder het motto: 'doe iets voor de buurt'. Maar ook via het labo van het A.S.Z. Aalst, waar ik deeltijds werkzaam ben, kom ik in contact met Levensvreugde omdat hun bewoners kleine taken doen voor het labo (covidsetjes klaarmaken e.d.) Het zijn zulke toffe en enthousiaste bewoners en de begeleiders verrichten daar zo'n schitterend werk, dat ze toch een extra centje verdienen. Ze hebben mij al laten weten dat ze met de opbrengst sport- en recreatiemateriaal willen aankopen en een nieuwe tv-kamer gaan inrichten.
Hoe heb je de pelgrimstocht ervaren?
Bert: Het was een boeiende, sportieve en avontuurlijke ervaring. 100 dagen uit je dagelijkse omgeving zijn met een minimum aan comfort, is iets wat je met beide voetjes op de grond zet. Ik sta enorm versteld van de gastvrijheid en behulpzaamheid van de mensen onderweg. Moeilijke momenten waren er zeker... Vooral als het voor de zoveelste keer flink bergop gaat en je tegen je eigen fysieke limieten aanbotst. Ook de dagen op de eentonige Spaanse hoogvlakte 'de meseta', zonder al te veel schaduw bij temperaturen van 39°C (ik zat te midden van een hittegolf), dat doet wat met eens mens. Uiteraard verbleekt dit alles bij die natuurpracht waar ik gedurende 93 stapdagen heb mogen doorwandelen, de tientallen boeiende en leerrijke ontmoetingen met personen van diverse nationaliteiten, de vriendelijkheid van de mensen onderweg... En een toevallige ontmoeting met Patrick in Sainte-Foy-la-Grande die mij trakteerde op een gratis vlucht van een uur met een ULM Aerocopter: subliem.
Hoe kijk je terug op deze prestatie?
Bert: Ik kijk er zeker op terug met fierheid en sla mijzelf driemaal op de borst dat ik erin geslaagd ben, zonder al te veel lichamelijke kwetsuren. Ook ben ik dankbaar dat ik dit heb mogen en kunnen doen. Een welgemeende dankuwel aan mijn toekomstige vrouw Katrien die mij zo lang heeft moeten missen en aan mijn dochter Ymke die het al die tijd zonder haar papa heeft moeten doen!
